En toen was er nog maar één week met de kinderen....

Weer twee weken verder na mijn vorige bericht. en wat een volle weken waren het. En ook: de tijd vliegt! Raar idee dat in Almere de scholen alweer een week begonnen zijn... Mijn vakantie komt naderbij. (ben zo blij dat ik dat in Almere al besloten had). Ik heb nog maar één week met de kinderen, help nog zoveel te doen voor de presentatie / tentoonstelling volgende week zondag! Dat wordt dus weer een drukke week.

Ik heb net een paar dagen buikgriep achter de rug. Heel vervelend met koorts, buikpijn, diarree, hoofdpijn, alles erop en eraan. L heeft me allerschattigst en bekwaam verzorgd. Ik heb twee dagen in bed doorgebracht,  en vandaag ben ik in en om het huis om weer aan te sterken. Ouders afgebeld.. gelukkig zijn het de 'rustige' dagen van de week (op dinsdag woensdag en donderdag heb ik zo'n 12-13 kinderen).

Deze week zijn we bezig met "kleur". We hebben o.a. mandala's gevilt in plastic bordjes (voor de vorm) en kunstenaar Nikos is geweest om met de kids te mozaïeken.

Verder genoten we van de ruimte, sinds de tentoonstelling afgelopen maandag is afgebroken. We konden gelukkig blijven in het lokaal waar we waren (dus de spullen hoefden niet weer verplaatst) en in het andere lokaal is het helemaal leeg met een groot tapijt op de vloer dat gebruikt wordt bij de yoga. Voor de kinderen is dat dus een heerlijk speeloppervlak: slippertjes uit en buitelen maar!

Tja dat verplaatsen van spullen..... we waren het wel zat hoor na twee weken: tafeltjes en stoeltjes terugzetten, ezels met schilderijen aan de kant, en tussen de middag weer alles stapelen en opbergen onder de schragen-tafels, met blauwe doeken afdekken, stoelen inklappen en aan de kant, tafels wegzetten, ezels met schilderijen weer op hun plek enzovoort enzovoort enzovoort.......

Maar de tentoonstelling is goed verlopen, er was belangstelling, er zijn dingen verkocht. We hebben hele gezellige avonden doorgebracht, meestal Efi, Dionysia (een jonge schilderes), soms Poli-anna met haar drie dochtertjes (waarvan er 2 mij heel graag hielpen met kaarden, vilten enzovoort), soms Nikos de mozaïek-kunstenaar. Op een avond was er helemaal niemand aan bezoekers. Toen hebben we een karafje wijn gehaald en hapjes aan de overkant, en haalde ik mijn gitaar uit de auto en hebben we ons eigen feestje gebouwd! De ouders en zus van Dionysia kwamen er ook nog bij, en zo hadden we het heel gezellig! Tja een mens moet toch wat nietwaar.

Ook was er op een avond een voorstelling met muziektheater voor groot en klein op het schoolplein, een voorstelling van Karangkjozis (schaduwpoppenspel) voor de kinderen en een lezing van een professor over scheepsbouw in het oude Griekenland, reuze interessant (nee echt!). Wat een cultuur in dat kleine Antipata! En al die avonden brachten wat meer publiek ook naar onze tentoonstelling.

Hier nog wat foto's van dingen die ik gemaakt heb tijdens de tentoonstelling:

 gevilte stenen

 bloem in wording

 grapje!

 bloedmooi tasje

 ketting op bestelling

 bloem af-bestelling

CAL week 6 zit er ook aan: de grote oude knoestige olijfboom hier tegenover

In Sami heb ik de tweede keer dat ik er was een groepskunstwerk gemaakt met de kinderen. Frederike had een lege muur in het restaurant, die ze wel opgevrolijkt wilde. Na wat doorpraten erover was het wel handig als het verplaatsbaar zou zijn, want misschien werd die muur wel afgebroken in de winter om ingang te worden naar het zwembad. Afijn, ik bedacht iets simpels met kleur en kartonnen vierkanten, hangend aan nylondraden aan een bamboestok. En zo gezegd zo gedaan. De kids gingen enthousiast aan het schilderen met elk maar twee kleuren en wit, een stuk of zes vierkanten en een specifieke opdracht daarmee. Om 21uur hadden we zo'n tachtig beschilderde vierkanten die nog moesten drogen... Ik ben maar even een hapje gaan eten, en toen ik terugkwam begonnen aan de klus van het rangschikken en rijgen en ophangen... Om middernacht zou ik eigenlijk stoppen maar het was bijna klaar en het werd zo mooi... dus ik maakte het natuurlijk af. Om half één was ik klaar, dik tevreden! En op de lange donkere rit naar huis voelde ik me zooooo blij!

De derde keer met de kinderen in Sami hebben we dromenvangers gemaakt. Altijd leuk om te doen. Wel behoorlijk veel voorbereiding en organisatie vooraf omdat ze het anders in de beperkte tijd niet af konden krijgen. Maar het was weer goed gelukt!

 uitzicht bij de camping/zwembad/restaurant in Sami

 van klein tot...

...groot bezig met een dromenvanger

Wat ook goed lukt is het zwemmen (bijna) elke ochtend. Heerlijk die zee in alle rust. Ik ga vrijwel altijd naar Emblisi, is het makkelijkst. Ontbijtje en kleren mee, en dan direct door naar de school in Antipata. Ik voel me dan (bijna) de hele ochtend lekker fris (behalve als het over de 30 graden is).

op weg naar Emblisi langs Fiskardo....

Nu mijn werkzaamheden minder worden, merk ik dat ik weer meer ga nadenken over "hoe ik nu verder wil/ga/moet", met Yemanja en met mijn eigen groei. Er bubbelt van alles in mij op maar wat is realistisch en wat levert genoeg inkomen op? Ingewikkeld vind ik het, ik ben er voorlopig niet uit dat weet ik wel.

Nog wat foto's van Antipata Kids:

trots met hun gevilte steen

te weinig ruimte aan tafel? geen probleem

weefprojectje van 3 1/2 jarige Noah

uitstapje naar Fiskardo: op bezoek bij de duikschool waar we skelet van een walvis en een zeehond, schelpen en nog veel meer hebben gezien. Natuurlijk ook een ijsje!

Jawel, ook met hun een groeps kunstwerk! om in de school achter te laten....

Mijn Yotaki liet me vorige week twee keer goed schrikken. De eerste keer hoorde ik ineens van linksvoor "kdoep kdoep kdoep", dat klonk niet goed. Ik was bang voor schokbreker of iets dergelijks met mijn lekenverstand, Alekos (de plaatselijke automonteur) vond het ook niet goed klinken, deed m op de brug omhoog, haalde het wiel los en... er vielen brokken steen uit. Gelukkig dat viel mee!
De tweede keer ging het rechterraam niet meer dicht. Oeps. Geen geluidje van het motortje, niets. De snuggere zoon van Alekos keek ernaar, probeerde de knopjes rechts en vroeg toen: probeer dat knopje daar links eens. Had ik dat per ongeluk zonder te weten ingedrukt, was een soort beveiliging.......ik voelde me behoorlijk stom maar... welk een geluk bij twee ongelukjes!

Rest me nog alleen te verhalen over de katten. Ik kan melden dat Pitouro (inmiddels Pitouritsa) een volledig nieuw glanzend zwart vachtje heeft, gegroeid is als kool en zich als kitten gedraagt: speels, hongerig, sociaal, eigenwijs en dan ineens wop, in slaap. Ook haakt ze tegenwoordig gezellig aan met het zogen bij de andere kittens, no problem.

De andere kittens, dat is een nest van drie (1 doodgegaan) van Kleo, een van de zwartwitte kittens van vorig jaar, en een jonger nest van één (2 doodgegaan) van haar zus, nog zonder naam. De twee zussen doen onderling niet moeilijk en wisselen hun kittens even makkelijk uit, hoewel de naamloze moederpoes een soort bevallingsparanoia had, want ze was totaal in de war, likte een kitten van Kleo terwijl ze zelf aan het baren was en sloeg totaal geen acht op haar pasgeborene, enkel op het grotere katje. Vervolgens heeft Kleo het pasgeboren katje schoongelikt, de navelstreng en placenta geregeld, en had naamloze moederpoes geen rust want die zat de hele tijd achter de grotere kittens aan en bracht ze weer terug naar het nest.... terwijl die katjes net de ruimte aan het ontdekken waren... wat een frustratie voor allemaal. Het heeft een aantal dagen geduurd voordat de rust was weergekeerd bij alle poezen, groot en klein. Regelmatig liggen er nu dus grotere katjes te zogen bij hun tante of bij Kleo, en Pitouro schuift ook aan, en zo is het een hele gezellige boel.....

Ben blij met de katten-maatregelen die we al genomen hadden. Nu is het schoonmaken weer iets meer werk, maar L doet zijn deel. En als ik er geen zin in heb, blijf ik gewoon in de slaapkamer....

Dat was het dan weer, volgende keer alles over de tentoonstelling en presentatie van de Antipata Kids!

Hoogseizoen...

Alweer twee weken geleden dat ik het vorige bericht schreef, de tijd vliegt, zeker nu het echt hoogseizoen is. Het is voelbaar minder druk dan voorgaande jaren, zo is het bijvoorbeeld nog steeds mogelijk om een parkeerplaats te vinden in Fiskardo. Deze weken zijn alle kamers wel bezet geloof ik, maar minder boten in de haven en minder activiteit in restaurants.

Het grote prachtige strand van Myrtos is weer open, er is hard gewerkt om de weg daarnaartoe weer begaanbaar te maken. De doorgaande weg naar Assos en Fiskardo echter blijft voorlopig afgesloten. De andere weg is prachtig en spectaculair, maar wel echt een stuk om en met hele smalle stukken erin. Sinds vorige week zijn er op drie plekken stoplichten neergezet zodat je dan geen tegenliggers tegenkomt. De eerste keer dat ik het stoplicht zag, kon ik het niet geloven. Opeens, zomaar ergens lijkt het, een rood stoplicht. Het duurt behoorlijk lang voordat het oranje begint te knipperen (dan mag je door, groen is er niet), omdat de eventuele tegenliggers de hele afstand moeten kunnen afleggen. Afijn, de eerste dagen was er veel commotie en weinig respect voor de stoplichten, maar nu men er enigszins mee bekend is loopt het soepeler. Het helpt waarschijnlijk ook dat de boete op door rood rijden € 700 is.....

Gisteren was de openingsavond van de tentoonstelling in Antipata. Ik heb hard gewerkt om alles op tijd klaar te krijgen: de tentoonstelling vindt plaats in dezelfde ruimte als waar ik zit met de kinderen. Dat betekende dat er een en ander anders georganiseerd moest worden. We zijn 'verhuisd' naar het andere lokaal, alle spullen moeten iedere avond 'weggewerkt' worden onder de schragentafel met een kleed eroverheen, de kinderen hebben minder bewegingsruimte (dus gaan we meer naar buiten voor het ren-en speelwerk), we hebben minder tafels tot onze beschikking enzovoort. Efi (degene die over de inrichting van de tentoonstelling gaat, schilder en mijn overbuurvrouw en vriendin) en ik waren beiden vastbesloten in het samengaan van tentoonstelling en kinderactiviteit in het schoolgebouw. en dat was maar goed ook, want er waren uiteraard wel wat hobbels te nemen en compromissen te sluiten! Maar alles is gelukt. De tentoonstelling is goed gevuld, maar smaakvol en gevarieerd. Ik ben blij met mijn plek, ik heb een tafel om ten toon te stellen, en twee tafeltjes voor mijn demonstraties vilten en kaarden. De openingsavond was heel goed bezocht, er was veel belangstelling van bezoekers voor het kaarden en vilten. En... ik merk wat een ontwikkeling ik in mijn textiele werk heb doorgemaakt het afgelopen jaar! Een goed ijkpunt, die tentoonstelling!

 de ruimte waar ik eerst met de kids zat, nu tentoonstelling

 prachtig mozaiek, deze kunstenaar komt ook een keer met de kids mozaieken!

 Nicht Rita

 Haakwerk en meer van iemand anders

 Sieraden van macrame, van iemand anders

 De ruimte waar ik nu met d ekinderen werk. al onze spullen weggewerkt onder het blauwe doek...

 Mijn plek helemaal, hieronder detail foto's.

 De afgelopen weken dus druk bezig geweest met het aanvullen van mijn voorraad, gevilt en afgewerkt, gehaakt en ook nog stiekem aan dat leuke Freeform CAL project (ben bezig met week 5... dat komt maar niet af met alle andere bezigheden). Een prachtige olijftak gevonden die ik aan het prepareren ben om te kunnen gebruiken als 'tassen- en sieradenboom', best veel werk: de niet-gewilde takken eraf knippen, de bast eraf halen, alle scherpe punten eraf raspen, alle oneffenheden glad vijlen... en daarna in de olie zetten en laten drogen. Hij wordt heel mooi! Wel pas voor de volgende markt of tentoonstelling waar ik aan meedoe...

 Freeform CAL week 5 af! mijn favoriete dier is hoe kan het ook anders een kat! Meestal zwart, maar zwarte wol heb ik niet bij me. dus hij werd paars.... vind je zijn staart niet geweldig?

aan het werk aan de tak, foto gemaakt door Thomas (!) via skype, leve de technologie!

Natuurlijk met de kinderen bezig bijna elke ochtend (vandaag is mijn vrije ochtend, vorige week ging ik op die dag naar Argostoli). Een week bezig geweest met het thema 'sprookjes', waarin we draken gekleid hebben, sprookjesfiguren gemaakt van takken en papiermaché, verhalen voorgelezen en verteld, liedjes gezongen (een populair liedje van collega Gerard Poot over de wolf en de zeven geitjes vertaald in het Grieks én het liedje over de draken van Wybe vertaald in het Grieks, beide goed gelukt en een succes bij de kinderen!) en nog meer. En de afgelopen week zijn er prachtige schilderijen gemaakt met het thema 'de zon en de maan'. En natuurlijk was er iedere dag meer kunst aan de muren om ons heen te zien van de tentoonstelling, wat een mooie kans is voor de kids om iedere dag een stukje 'kunstbeschouwing' te doen. Deze week zijn we bezig met draden, wol, vingerhaken en -breien, stenen vilten, weven enzovoort.

 Maria komt af en toe yoga doen met de kids als begin van de ochtend...

 en dan pas ik op kleine Olga

 Als je maar lang genoeg mengt met die kleuren krijg je.... bruin!

In Fiskardo kom ik bijna niet. Dat is nieuw. Ik vind het echt fijn om gewoon elke dag naar Antipata te gaan en daarna vooral thuis bezig te zijn ( eh, de komende twee weken dus elke ochtend en avond in Antipata...) Soms een afspraakje met een vriendin ergens, soms voor een zakelijk afspraakje naar Fiskardo, soms even bij Mitso langs of even zwemmen in die heerlijke zee...

 Nest kleine katjes door moederpoes naar ons bed gebracht.... eh dat was maar heeeeeel even zo!

 Schoongewassen na onweer

 kleine Pitouro, scharminkeltje die het misschien wel gaat redden

bescherming tegen de zon

De week na mijn vorige bericht was er weer een enorme onweers- en stortbui, deze keer in de avond. Er zou die avond een optreden zijn van een goochelaar op het schoolplein van Antipata. Dat alles was met veel bombarie aangekondigd door de loco-burgemeester (iedere regio van het eiland heeft een 'loco-burgemeester' die in de gemeente Kefalonia de belangen van die regio behartigt), er was een podium opgebouwd, stoelen klaargezet, lichtbalken en geluidsinstallatie.... en precies op het moment dat het allemaal zou beginnen, barstte het onweer los.... dus natúúrlijk ging men schuilen in de school, en ging dat gepaard met enige haast (en was ik daar niet op voorbereid, ik was er trouwens niet bij). En zoals dat hier gaat, bleef er een enorme puinhoop achter, overal bekers, flesjes, lege chipszakjes en ander afval tussen de kleiwerkjes van de kinderen, onze instrumenten en andere spullen. De geluidsinstallatie, de lichtbalken en alle kabels lagen nog in het lokaal waar ik met de kinderen zat. Overal stoelen. As in de bekers die ik met de kinderen gebruik.... afijn, een puinhoop.

En natuurlijk was er niemand die zich verantwoordelijk voelde om die puinhoop op te ruimen. De loco-burgemeester was nu nergens te bekennen om dit te coördineren.... niemand wist hoe laat de installatie opgehaald zou worden... ik werd 's ochtends vroeg door Eleni van de culturele vereniging gebeld hierover. En ging dus vroeg naar de school om te kijken hoe erg het was. Tja. Go with the flow he.  Als die loco-burgemeester niet met zoveel arrogantie en bombarie was gekomen de dag ervoor... als het niet dezelfde was geweest die mij een aantal jaren geleden uit de ruimte van de kinderen wilde zetten met zijn schilders en mij vervolgens buitengesloten had.... tja dán had ik misschien de puinhoop wel opgeruimd. Maar nu dus niet. Ik heb alle ouders afgebeld voor die dag en het Eleni op laten lossen.

Ook vorige week heeft het een ochtend geregend, maar dat was een milde zomerse bui. Wel bijzonder hoor, er is zelfs overal groen gras langs de kant van de weg.... En ook nu is het weer anders dan anders. Regelmatig is er bewolking, het windje blijft lekker fris, 's avonds koelt het af naar 23 graden. Best fijn!!

Nadeel van Antipata is wel dat het niet aan zee ligt. en dat ik dus iets extra moet doen om de zee in te duiken. Ik merkte dat dat er regelmatig bij in schoot. Nu probeer ik weer elke ochtend, voor ik met de kinderen aan de slag ga,  een duik in zee te nemen. Heerlijk! Niet in Foki, in die prachtige baai liggen te veel bootjes dit jaar, maar in Emblisi. De zee is nog steeds (of weer?) fris voor augustus. En er zijn 's ochtends om half 9- 9 uur nog bijna geen mensen in Emblisi (erg fijn vind ik persoonlijk). Is ook anders dan anders in augustus. Al met al een raar jaar dit jaar.

Emblisi in de vroege ochtend

Afgelopen zaterdag voor het eerst in Sami geweest op de camping. Frederike, de Nederlandse camping-bazin, heeft dit jaar het restaurant en het zwembad erbij. Dat betekent veel werk erbij, hopelijk levert het haar ook meer inkomen op. De "Creative Art workshop" doen we nu in een ruimte naast het zwembad en restaurant, dat ligt meer in de loop en in het zicht dan waar we vorig jaar waren. De eerste keer waren er 17 kinderen! Best veel, en het was erg leuk. De kids hebben prachtige 3D schilderijtjes gemaakt van dingen die ze zelf meenamen en de materialen die ik meebracht. A.s zaterdag en de week erop doen we het nog een keer.

Inmiddels is het vrijdag geworden, mijn programma  is echt vol met de kinderen 's ochtends en de tentoonstelling 's avonds. Het gaat goed, ik geniet van veel,  heb een aantal dingen verkocht en bestellingen gekregen, leuke contacten, maar er is weinig tijd 'over'. Ik ga nu de foto's uploaden want anders komt dit bericht nooit online! Go with the flow......