Hoera, vakantie! Al bijna een week geen vaste werkzaamheden, maar nog meer go with the flow..... Ondanks een behoorlijke flow aan regen de afgelopen week (en nog steeds niet helemaal voorbij), het maakt mij niet uit, tussendoor genoeg momenten met zon, de temperatuur is heerlijk (tussen 22 en 28 graden ongeveer), de zee is lekker warm, de put is weer bijgevuld....
Natuurlijk moesten alle materialen van de kinderen uitgezocht en opgeruimd worden, en vervolgens weer vervoerd en opgeslagen in het oude klooster in Fiskardo (tussen twee hevige stortbuien door dinsdag heb ik die klus geklaard).
En ben ik aan de slag gegaan met een nieuwe baal wol: wassen in zee, uitspoelen met zoet water, drogen in de zak (dan kan het lekker uitdruipen), laatste beetje drogen direct in de zon, en dan... plukken, plukken en nog eens plukken, alle viezigheid, takjes, doorns, enzovoort er uit halen.... ik kon me niet herinneren dat die wol vorige jaar ook zó vies was, hoe moet dat toch ooit witte wolligheid worden? Maar na uren noeste arbeid, ziehier! Het lukt ook deze keer weer! En dan nog verven, het kaarden bewaar ik nu verder voor in Nederland.
Dat de temperatuur wat is gezakt en er meer bewolking is, maakt dat het ook prettiger is om te wandelen. Op een vroege ochtendwandeling door het dorp Tselendata (bovenlangs) kwam ik uit op een paadje dat rechtstreeks naar Foki baai leek te gaan.
Dat heb ik de volgende avond geprobeerd. Een prachtige wandeling, een goed begaanbaar pad, maar wel enorm steil. Het leverde mooie plaatjes op, maar ook hele zere knieën...
Vandaag ben ik wezen zwemmen in Kimilia, een kleine baai vanaf Yermenata naar beneden (de eerstvolgende baai ten westen van Emblisi zeg maar). Toen ik er kwam had ik de baai voor mij alleen, maar al snel druppelde het vol. Toch een paar heerlijke uurtjes doorgebracht.
Ik ben veel thuis, binnen als het regent of te warm is, buiten als de zon niet meer zo fel is, aan het werk met de wol, een van de bestellingen die ik nog af te werken heb,
of lekker prutsen aan een nieuw stuk voor YOUR personal Freeform CAL.
Ook moet er af en toe wat administratie gedaan, wat mail verstuurd, en .... ik heb vorige week gesolliciteerd. Vind het reuze spannend, maar nog afgezien van de uitkomst, zijn het wel twee keuzes die ik daarmee gemaakt heb, keuzes in de wirwar aan professionele (on)mogelijkheden voor mij. Het romantische idee van een eigen Art en Craft Centre hier op Kefalonia heb ik voor de eerstkomende drie jaren uit mijn hoofd gezet. Op dit moment kleven er teveel risico's aan en is de situatie hier te onzeker op allerlei gebied.
Vorige week was het de laatste week met de kinderen en de feestelijke afsluiting op zondagavond. Er is ontzettend hard gewerkt, zowel door de kinderen als door mij om alles op tijd af te krijgen. Maar het resultaat mocht er weer zijn. Een prachtige tentoonstelling, een mooi kunstwerk aan de muur van de school in Antipata als dank voor het gebruik van de ruimte, een goed bezochte presentatie, met lekkere hapjes van alle ouders, een grappig toneelstuk over Victor de Verschrikkelijke (een draakje met niesbuien waardoor hij alles en iedereen ongewild in brand stak), veel liedjes en ook hét succesnummer van deze zomer, het lied over de wolf en de zeven geitjes van Gerard, gezongen en gespeeld, en bovenal: trotse en stralende kinderen én ouders.... Antipata Kids 2014 was weer anders dan voorgaande jaren, op een prachtige locatie, en een succes!
De kattenfamilie blijft verminderen en vermeerderen: we hebben weer een paar katjes moeten begraven, en ook komen er weer katjes aanlopen.... De huizen in Tselendata zijn niet allemaal meer bewoond (het is echt opeens een stuk rustiger geworden, dat is overal te merken, het hoogseizoen is voorbij) en dus verzamelen de katten zich weer bij de paar nog wel bewoonde huizen....
Op de foto Stromboulis (Dikkerdje) die zo graag ergens in ligt, hier dus in de slacentrifuge (die ik voor de wol gebruik).
Heerlijk avondeten, gemaakt (en gevangen) door Labro, zwaardvis, mmmmmmm!
Dit zou wel eens het laatste bericht van hier kunnen zijn, realiseer ik me. Ik blijf nog zeker een week, misschien nog iets langer, afhankelijk van of ik uitgenodigd word voor een gesprek n.a.v. mijn sollicitatie of andere werkgerelateerde ontwikkelingen.... En zoals altijd moet er nog een boel gebeuren in die tijd..... go with the flow....
Natuurlijk moesten alle materialen van de kinderen uitgezocht en opgeruimd worden, en vervolgens weer vervoerd en opgeslagen in het oude klooster in Fiskardo (tussen twee hevige stortbuien door dinsdag heb ik die klus geklaard).
En ben ik aan de slag gegaan met een nieuwe baal wol: wassen in zee, uitspoelen met zoet water, drogen in de zak (dan kan het lekker uitdruipen), laatste beetje drogen direct in de zon, en dan... plukken, plukken en nog eens plukken, alle viezigheid, takjes, doorns, enzovoort er uit halen.... ik kon me niet herinneren dat die wol vorige jaar ook zó vies was, hoe moet dat toch ooit witte wolligheid worden? Maar na uren noeste arbeid, ziehier! Het lukt ook deze keer weer! En dan nog verven, het kaarden bewaar ik nu verder voor in Nederland.
Dat de temperatuur wat is gezakt en er meer bewolking is, maakt dat het ook prettiger is om te wandelen. Op een vroege ochtendwandeling door het dorp Tselendata (bovenlangs) kwam ik uit op een paadje dat rechtstreeks naar Foki baai leek te gaan.
Dat heb ik de volgende avond geprobeerd. Een prachtige wandeling, een goed begaanbaar pad, maar wel enorm steil. Het leverde mooie plaatjes op, maar ook hele zere knieën...
Vandaag ben ik wezen zwemmen in Kimilia, een kleine baai vanaf Yermenata naar beneden (de eerstvolgende baai ten westen van Emblisi zeg maar). Toen ik er kwam had ik de baai voor mij alleen, maar al snel druppelde het vol. Toch een paar heerlijke uurtjes doorgebracht.
Ik ben veel thuis, binnen als het regent of te warm is, buiten als de zon niet meer zo fel is, aan het werk met de wol, een van de bestellingen die ik nog af te werken heb,
of lekker prutsen aan een nieuw stuk voor YOUR personal Freeform CAL.
mijn droomhuis, ergens aan zee in de Mediterranee...
mijn favoriete muziek, uit Afrika!
Vorige week was het de laatste week met de kinderen en de feestelijke afsluiting op zondagavond. Er is ontzettend hard gewerkt, zowel door de kinderen als door mij om alles op tijd af te krijgen. Maar het resultaat mocht er weer zijn. Een prachtige tentoonstelling, een mooi kunstwerk aan de muur van de school in Antipata als dank voor het gebruik van de ruimte, een goed bezochte presentatie, met lekkere hapjes van alle ouders, een grappig toneelstuk over Victor de Verschrikkelijke (een draakje met niesbuien waardoor hij alles en iedereen ongewild in brand stak), veel liedjes en ook hét succesnummer van deze zomer, het lied over de wolf en de zeven geitjes van Gerard, gezongen en gespeeld, en bovenal: trotse en stralende kinderen én ouders.... Antipata Kids 2014 was weer anders dan voorgaande jaren, op een prachtige locatie, en een succes!
De kattenfamilie blijft verminderen en vermeerderen: we hebben weer een paar katjes moeten begraven, en ook komen er weer katjes aanlopen.... De huizen in Tselendata zijn niet allemaal meer bewoond (het is echt opeens een stuk rustiger geworden, dat is overal te merken, het hoogseizoen is voorbij) en dus verzamelen de katten zich weer bij de paar nog wel bewoonde huizen....
Op de foto Stromboulis (Dikkerdje) die zo graag ergens in ligt, hier dus in de slacentrifuge (die ik voor de wol gebruik).
Heerlijk avondeten, gemaakt (en gevangen) door Labro, zwaardvis, mmmmmmm!
Dit zou wel eens het laatste bericht van hier kunnen zijn, realiseer ik me. Ik blijf nog zeker een week, misschien nog iets langer, afhankelijk van of ik uitgenodigd word voor een gesprek n.a.v. mijn sollicitatie of andere werkgerelateerde ontwikkelingen.... En zoals altijd moet er nog een boel gebeuren in die tijd..... go with the flow....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten